การได้พบพระเดชพระคุณ หลวงพ่อพระราชสุทธิญาณมงคล

โดย บุญเติม อินทฤทธิ์

พระสมุห์ธีรชาติ ภทฺทโก เจ้าอาวาสวัดดงบ้านกร่าง หมู่ที่ ๗ ต.พักทัน อ.บางระจัน จ.สิงห์บุรี ได้จัดงานทำบุญครบรอบ ๕๐ ปี กระผมและภรรยาได้เดินทางไปร่วมงานนี้กับท่านด้วย

ในงานนี้มีการสวดพระพุทธมนต์ฉลอง ถวายภัตตาหารเพลพระภิกษุสงฆ์ และมีธรรมเทศนา ๑ กัณฑ์ เรื่อง “ทำดีไว้ให้ลูก ทำถูกไว้ให้หลาน” โดยท่านพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชสุทธิญาณมงคล

เมื่อพระสงฆ์ฉันภัตตาหารเพลเสร็จ ญาติโยมรับประทานอาหารเสร็จ จึงเริ่มทำพิธีอาราธนาธรรม เพื่อแสดงพระธรรมเทศนา กระผมได้พิจารณาอิริยาบถของท่านพระเดชพระคุณหลวงพ่อจรัญ (ซึ่งตอนนั้นกระผมยังไม่รู้จักท่าน) ในขณะที่ท่านเดินขึ้นธรรมาสน์เพื่อแสดงธรรม ท่านเดินสง่าผ่าเผย สำรวมเงียบ ใบหน้าของหลวงพ่ออิ่มใส ผิดกว่าพระสงฆ์ทั่วไป เมื่อท่านเดินขึ้นไปนั่งบนธรรมาสน์เรียบร้อยแล้ว กระผมก็เข้าไปกราบท่านที่หน้าธรรมาสน์ ๓ ครั้ง กราบเรียนท่านว่า “หลวงพ่อครับ กระผมขออนุญาตถ่ายภาพหลวงพ่อไว้เป็นที่ระลึกในงานนี้ได้ไหมครับ” พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้ถามกระผมว่า “โยมมาจากไหน?” กระผมเรียนตอบท่านว่า “กระผมเดินทางมาจากอำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรีครับ” พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้ตอบกระผมว่า “ถ้าอย่างนั้นก็เชิญ” พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้ขยับกายเล็กน้อย แล้วสำรวมให้กระผมถ่ายภาพที่ได้แนบมานี้

กระผมได้ยกมือไหว้ ๑ ครั้งก่อนถ่ายภาพ แล้วถ่ายภาพไปสองภาพ หลังจากถ่ายภาพแล้ว กระผมกราบท่านอีก ๓ ครั้ง จากนั้นก็รับศีล ฟังธรรมจนกระทั่งจบ

กระผมและภรรยาต่างชำเลืองดูซึ่งกันและกัน เพื่อแสดงให้รู้ว่าเราทั้งสองจงใจฟังธรรมโดยเคารพอย่างสมบูรณ์ เพราะพระที่แสดงธรรมองค์นี้มิใช่พระสงฆ์ธรรมดาแน่นอน ซึ่งดูได้จากอิริยาบถของท่าน

การแสดงธรรมเทศนาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ในเรื่อง ทำดีไว้ให้ลูก ทำถูกไว้ให้หลาน ท่านได้ใช้ถ้อยคำ สำนวน ให้ฟังง่าย เข้าใจง่าย เพลิดเพลินในการฟัง และคิดตามไปอย่างมีเหตุผล เมื่อฟังพระธรรมเทศนาจบแล้ว สามารถถามตัวเองได้เลยว่า การกระทำของตนเองที่ผ่านมานั้นได้ทำดีไว้ให้ลูก ทำถูกไว้ให้หลานหรือไม่ ในส่วนที่ทำดีทำถูกแล้วจะรู้สึกปลื้มใจ และดีใจในการกระทำของตนเอง แต่ในส่วนที่ปฏิบัติยังไม่ถูก จะรับฟังคำสั่งสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อนำไปปรับปรุงตนเองต่อไป

หลังจากที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้แสดงพระธรรมเทศนาจบ ให้พรจบ พระสมุห์ธีรชาติได้เข้าประเคนเครื่องบูชาพระธรรม พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้รับประเคนเครื่องบูชาธรรมทั้งหมด แล้วท่านได้เลือกเก็บไว้เฉพาะดอกไม้ ธูปเทียน ส่วนหนึ่งเท่านั้น ส่วนที่เป็นปัจจัย และบริขารต่าง ๆ พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้มอบคืนให้แก่พระสมุห์ธีรชาติทั้งหมด

ส่วนพระสงฆ์ที่เจริญพระพุทธมนต์ก็เช่นกัน ท่านได้รับไปเฉพาะ ดอกไม้ ธูปเทียน และผ้าไตร ส่วนปัจจัยท่านได้ถวายคือพระสมุห์ธีรชาติทั้งหมด กระผมและภรรยาเห็นภาพตอนนี้แล้ว เกิดอาการปลื้มปีติในพระสงฆ์ที่พบเห็นถึงกับน้ำตาไหล ซึ่งภาพเหตุการณ์อย่างนี้จะหาได้ไม่ง่ายนัก แม้แต่ขณะที่กระผมเขียนบันทึกมาถึงตอนนี้ ยังเกิดอาการปลื้มปีติมีน้ำตาไหลออกมาเหมือนเมื่อครั้งนั้น

เมื่อกระผมกลับมาชะอำ ได้นำฟิล์มไปล้างอัดภาพภาพถ่ายในม้วนนี้ทั้งหมดได้ ๓๕ ภาพ มีภาพพระเดชพระคุณหลวงพ่อจรัญคมชัดที่สุด และมีสง่าราศี กระผมจึงนำภาพนี้ไปขยายขนาด ๑๕ นิ้วอีก ๑ ภาพ นำมาใส่กรอบติดไว้ที่ห้องพระที่บ้าน

ต่อมาอีกประมาณ ๑ เดือนเศษ ภรรยาของพระผมได้มาบอกว่า มีหนังสือออกใหม่ ได้นำรูปพระองค์ที่ไปถ่ายมาจากวัดดงบ้านกร่าง ทำเป็นภาพปกหนังสือ กระผมจึงไปซื้อมา ๑ เล่ม อ่านกันทั้งครอบครัว จึงรู้ว่าพระสงฆ์ที่แสดงธรรมที่วัดดงบ้านกร่างนี้ไม่ใช่พระสงฆ์ธรรมดาทั่วไปอย่างที่คิดไว้ตั้งแต่ต้นจริง จึงเกิดศรัทธาต่อท่านอย่างแรงกล้า และได้อธิษฐานพร้อมกับภรรยาว่า หากเป็นบุญของข้าพเจ้าขอให้ได้พบกับหลวงพ่อโดยเร็วพลันเทอญฯ

หลังจากบุตรชายของกระผมได้เสียชีวิตไปหนึ่งคนจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ กระผมและภรรยาเสียใจเป็นที่สุด ได้เร่งทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้บุตรทุกวันพระ ก็ไม่หายโศกเศร้า หายทุกข์ ได้ทอดผ้าป่า ๑ กอง ที่วัดดงบ้านกร่าง ก็ยังไม่หายทุกข์ใจ ร่วมทำบุญวางศิลาฤกษ์สร้างพระอุโบสถของวัดหลังเขา ก็ยังไม่สามารถคลายทุกข์ที่คิดถึงบุตรได้เลย กระผมและภรรยาจึงเดินทางกลับชะอำ ก่อนรถของกระผมจะออกจากวัด กระผมได้กล่าววาจาว่า กุศลวันนี้ขอให้ถึงบิดามารดา และผู้มีพระคุณทุกท่าน และขอให้ข้าพเจ้าพ้นทุกข์ หมดทุกข์ ด้วยเทอญ ขอให้พบแสงสว่างแห่งชีวิตด้วยเถิด วันนั้นเป็นวันเสาร์ที่ ๑๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๓๕ ในขณะที่รถจะผ่านหน้าวัดอัมพวัน ภรรยาของกระผมได้พูดว่า “พี่ขับรถเข้าวัดก่อนเถอะ เผื่อว่าจะได้พบหลวงพ่อ”

ขณะนั้นพระเดชพระคุณหลวงพ่อกำลังสนทนากับผู้เข้าไปกราบท่าน กระผมและภรรยาจึงเข้าไปกราบท่าน พอกราบเสร็จ ท่านได้เมตตาถามว่า “มีธุระอะไรหรือ?” กระผมตอบว่า “กระผมไม่มีธุระอะไรมากหรอกครับ อยากจะกราบเรียนถามว่า ตั้งแต่บุตรชายของกระผมเสียชีวิตไปหนึ่งคน กระผมและภรรยาเสียใจเป็นที่สุด มีทุกข์ ตรอมใจเหลือเกิน ทำบุญมาแล้วพอสมควร เช่น ถวายสังฆทาน ทอดผ้าป่า ร่วมทอดผ้าพระกฐิน ก็ไม่หายทุกข์ จะทำอย่างไรจึงจะหมดทุกข์ได้ครับ”

พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้นั่งสงบอยู่พักหนึ่ง แล้วพูดเรื่องกรรมและกฎแห่งกรรม เรื่องการสิ้นอายุขัย ท่านได้แนะนำว่า การจะให้หมดทุกข์ พ้นทุกข์ หรือจะพบความสุขได้ จะต้องปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน ท่านถามกระผมว่า เคยปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานมาบ้างไหม กระผมตอบว่าไม่เคยครับ ท่านก็ถามต่อว่า จะเรียนไหม กระผมตอบว่า เรียนครับ พระเดชพระคุณหลวงพ่อนิ่งอยู่นิดหนึ่ง แล้วเรียกชายผู้หนึ่งให้ไปเชิญแม่ชีซูง้อมาพบ พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้สั่งแม่ชีซูง้อว่า “ช่วยสอนวิปัสสนากรรมฐานให้สองสามีภรรยาคู่นี้ในคืนนี้ด้วย”

กระผมและภรรยาได้มาปฏิบัติกรรมฐานตามที่แม่ชีซูง้อสอน จนถึงเวลา ๐๖.๐๐ น. และได้ลากลับชะอำ ในเช้าวันนั้น

ตั้งแต่นั้นมา กระผมและภรรยาได้มาปฏิบัติกรรมฐานที่วัดอัมพวันอีกหลายครั้ง และยังได้พาคุณแม่ น้องสาว บุตรชาย และหลาน อีกหลายคนได้มาเรียนวิปัสสนากรรมฐานจากวัดอัมพวัน ไม่ว่าจะเป็นวันที่ ๑๕ ส.ค., ๑๔ ต.ค. หรือวันหยุดส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ กระผมและครอบครัวจะมากันทุกครั้งโดยเฉพาะบุตรชายของกระผม วัย ๒๐ ปี เขาพูดว่าเขาเคารพพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ครูทุกท่านที่สอน และแม่สุ่ม ที่ได้เมตตาสอนคาถาให้ท่องบ่น จนสามารถได้เล่าเรียนจบสำเร็จตามความประสงค์ได้ เพราะบารมีคุ้มครองเป็นแน่แท้ ส่วนกระผมและภรรยาตั้งแต่กลับมาปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานเป็นครั้งที่สองที่วัดอัมพวัน ความทุกข์ทั้งหลายที่เคยมีอยู่ก็หายไปโดยสิ้นเชิง ซึ่งเป็นจริงตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้เมตตาแนะนำไว้ในตอนแรกทุกประการ

จากบันทึกฉบับนี้ นอกจากจะบอกถึงที่มาของการที่ได้พบพระเดชพระคุณหลวงพ่อแล้ว ยังสามารถยืนยันได้อีกว่า

กุศลใด ไม่ประเสริฐเท่าการเจริญวิปัสสนากรรมฐาน การจะปลดเปลื้องทุกข์ได้ต้องเจริญวิปัสสนากรรมฐาน

การที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้เมตตา พร่ำสอนทุกท่านที่เข้ามาในวัดอัมพวัน ก็เพื่อให้ทุกท่านได้พ้นจากทุกข์ มีสุข มีปัญญาช่วยตัวเองได้ โดยทั่วหน้ากัน

กระผมและครอบครัวระลึกถึงความมีเมตตาธรรมของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และครูอาจารย์ พร้อมทั้งเจ้าหน้าที่ทุกท่านที่บริการให้กับครอบครัวของกระผม ให้ได้รับธรรมและแสงสว่างแห่งชีวิต ได้เจริญรุ่งเรืองสืบมาจนทุกวันนี้

ขออัญเชิญอำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย พร้อมทั้งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก และในวัดอัมพวัน จงอภิบาลพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชสุทธิญาณมงคล ให้มีพลานามัยสมบูรณ์ มีอายุยืนยาวนานสถิตสถาพร อยู่เป็นมิ่งขวัญของชาวประชาผู้ใฝ่ธรรมทั้งหลาย ได้พึ่งเมตตาบารมีของพระเดชพระคุณท่านสืบต่อไปชั่วกาลนาน

บุญเติม อินทฤทธิ์